Verdediging van Shaykh al-Islâm.

Verdediging van Shaykh al-Islâm Ibn Taymiyya rahimahullâh betreffende de onderverdeling van Tawhîd in drie delen
______________________
 
 
Het lijdt geen enkele twijfel dat Shaykh al-Islâm, één van de grootste geleerden van Ahl as-Sunna, allesbehalve mijn verdediging nodig heeft. Maar velen van onze broeders en zusters die onbekend zijn met tawhîd en ‘aqîda, trappen in de val van lasteraars die beweren dat de shaykh de onderverdeling van tawhîd heeft uitgevonden en misbruikt en dat deze zogezegd ingaat tegen de werkelijkheid van Allah ‘azza wajalla (wal-‘iyâdhu billâh). Om deze reden komen hier nog eens twee grote geleerden aan het woord over de juistheid van deze onderverdeling : Shaykh ‘Abd al-‘Azîz Ibn Bâz en Shaykh Muhammad Nâsir ad-Dîn al-Albânî rahimahumâ Allah.
 
 
 
Bewijs voor de drie categorieën van tawhîd – Shaykh 'Abd al-'Azîz Ibn Bâz rahimahullâh
---------------------------------------------
 
Shaykh Ibn Bâz werd gevraagd over de onderverdeling van tawhîd in drie delen. Bestaat daar een bewijs voor ?
 
Hij antwoordde :
 
“Dit is afgeleid uit een gedetailleerde studie van alle teksten. Het is zo gebleken voor de geleerden nadat ze de teksten van het Boek van ALlah en de Sunna van Zijn Profeet (صلى الله عليه وسلم) hadden bestudeerd.
 
En sommigen hebben een vierde soort (van tawhîd) toegevoegd, namelijk de enigheid van overeenstemming met de Sunna (Tawhîd al-Ittibâ'). Dit alles is uit de gedetailleerde studie van de teksten gehaald.
 
 
Het lijdt geen twijfel dat degene die nadenkt over de Edele Koran, daarin verzen zal vinden die oprechtheid bevelen in de exclusieve aanbidding van Allah. Dit is de enigheid van aanbidding (Tawhîd al-'Ubûdiyya of Tawhîd al-Ulûhiyya).
 
Hij zal verzen vinden die bewijzen dat Allah de Schepper is, de Voorziener en Degene Die alles beheert, dit is de enigheid van heeschappij (Tawhîd ar-Rubûbiyya).
 
Hij zal andere verzen vinden die bewijzen dat Allah de mooiste Namen en Eigenschappen heeft. Dit is de enigheid in de goddelijke Namen en Eigenschappen (Tawhîd al-Asmâ' was-sifât).
 
Hij zal ook verzen vinden die de verplichting aantonen om de Profeet (صلى الله عليه وسلم) te volgen en te verwerpen wat zijn wetgeving tegenspreekt. Dit is de enigheid van overeenstemming met de Sunna (Tawhîd al-Ittibâ').”
 
[Bron : "Majmû' Fatâwâ wa Muqâlât Mutanawwi'a", d. 6 p. 211]
 
__________________________________
 
 
 
De indeling van Tawhîd in drie categorieën is niets nieuws – Shaykh Muhammad Nâsir ad-Dîn al-Albânî (rahimahullâh)
-------------------------------------------------------
 
Shaykh Muhammad Nâsir ad-Dîn al-Albânî (rahimahullâh) zei in een audio over de drie categorieën van Tawhîd :
 
“En ik zeg waarlijk dat Ibn Taymiyya niet met iets nieuws gekomen is. Tawhîd ar-Rubûbiyya is tekstueel bepaald in de Koran, net als Tawhîd al-Ulûhiyya en Tawhîd as-Sifât. Al deze dingen zijn tekstueel bepaald in de Koran en de Sunna.
 
Ibn Taymiyya verduidelijkte deze betekenissen echter door tafsîr van hun teksten van het Boek (Koran) en de Sunna. Dus het wordt bindend voor de moslims om ze te verduidelijken met deze beknoptheid, want niet elke moslim is in staat om het te begrijpen. Bijvoorbeeld waar is de tekst over Tawhîd ar-Rubûbiyya vandaan gekomen, (of) waar is de tekst over Tawhîd al-Ulûhiyya (of al-‘Ubûdiyya) vandaan gekomen, (of) waar is Tawhîd as-Sifât vandaan gekomen. Het gewone volk is verplicht de getuigenis van Tawhîd te begrijpen. Dus zijn ze niet in staat het te begrijpen tenzij door (middel van) de mensen van kennis.
 
Dus als we de indeling van Ibn Taymiyya in de wind slaan, die de tekst van het Boek en de Sunna verduidelijkt waaruit deze drie categorieën afgeleid zijn – van Tawhîd ar-Rubûbiyya, Tawhîd al-Ulûhiyya en Tawhîd as-Sifât- wat is dan de manier die het mogelijk maakt de tekst op te vatten om deze realiteit te begrijpen, de realiteit van ‘Lâ ilâha illAllâh’ ?”